bir günlük geçti elime geçenlerde... özel hayata saygı göstermek istesem de beceremedim...
AİDİYET
"iyi güzel söylüyorsun da,
ben kendime bile ait değilim."
...
hızlı bir geri kaçış:
dört dakika on iki saniye'lik.
Her şeyin henüz ilk olduğu,
kaydı parazitli bir anı.
kendisini nereye koyacağını kestiremediği
cızırtılı günler.
hayallere dair külkedisi öykülerinin
karalandığı günler.
...
zaman.
...
bir cafe.
bir tanışma.
sonra bir başkası.
ve de üstüne nicesi.
kimler geldi kimler geçti'nin
romantizminden kilometrelerce uzak.
ve
umursanmayan bir döngü.
"kendini nereye koyacağını bilemezsen,
ulu orta becerilirsin."
hem, soylu bir keyif de alıyordu artık
orospuluktan.
bu ülkede kim kendi mesleğini yapıyordu ki..
...
tekrar zaman...
bir sokak.
savrukluğuna tutulduğu bir adam.
adamda yalvaran bakışlar.
"gitme. bak bugün çıkıp para bulcam.
söz, temiz para. mal işi yok artık.
ama ne olur sen onlara gitme."
tekrarla az evvel mırıldandığını;
bu sefer yüksek sesle..
"ben kendime bile ait değilim."
kapıyı arala..ve evet sokaktasın.
ezeli, ebedi kucakta.
kucaklarda...
fahişenin güncesi'nden.
ara beni, bul beni aykırı yazılar
Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa
:: © 2007 - Eternity
0 yorum:
Yorum Gönder